“Niet iedereen die ‘Heer, Heer’ tegen Mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader”   (Mt 7, 21).

Deze uitspraak komt uit het Evangelie van Matteüs en vind je in het besluit van de grote bergrede. In de bergrede verkondigt Jezus de zaligsprekingen en nodigt hij zijn toehoorders uit om Gods liefdevolle nabijheid te leren zien. Hij geeft er ook aan hoe je je gedrag kunt afstemmen op de liefde van God en hoe je in het koninkrijk van de hemel geraakt. Met name door de wil van de Vader te ontdekken als de meest rechtstreekse weg tot een volledige gemeenschap met Hem.

Maar wat is Gods wil? Hoe kunnen we die kennen?

Chiara Lubich sprak over haar ontdekking met deze woorden:

“Gods wil is de stem van God die voortdurend in ons spreekt en ons uitnodigt; het is een goddelijke gouden draad of beter gezegd een gouden patroon waarmee ons aardse leven en wat daarna komt geweven wordt. Het is Gods manier om zijn liefde voor ons kenbaar te maken. Zijn liefde vraagt ons antwoord opdat Hij in ons leven zijn wonderen kan volbrengen. Gods wil is onze roeping, ons ware ‘zijn’, de volle verwezenlijking van onszelf. Laten we daarom steeds weer herhalen – of we nu geconfronteerd worden met pijnlijke, blije of neutrale situaties: “Uw wil geschiede – dat uw wil mag gebeuren”. We zullen ontdekken dat deze eenvoudige woorden een krachtige impuls kunnen zijn, een soort springplank, om met liefde, met zorg en met totale toewijding te doen wat we moeten doen. En we zullen van moment tot moment het prachtige, unieke en onherhaalbare mozaïek van ons leven leggen dat de Heer voor ieder van ons heeft bedacht. Aan God kun je alleen maar mooie, grootse, immense dingen toeschrijven maar ook het kleinste, zoals een daad van liefde, krijgt daarin betekenis en glans, net zoals heel kleine en kleurrijke bloemen hun eigen plaats hebben in de oneindige schoonheid van de natuur.”[1]

“Niet iedereen die ‘Heer, Heer’ tegen Mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader.”

Volgens het Evangelie van Matteüs is de hoogste wet voor een christen de barmhartigheid. Elke uiting van aanbidding van God, elke uiting van liefde voor de Heer bloeit volledig open in de barmhartigheid.

Dit Woord helpt ons om onze relatie met God, die zo persoonlijk en intiem is, te openen voor de ander door middel van concrete daden. Het zet ons aan om ons niet op onszelf terug te plooien maar ‘naar buiten te gaan’ en verzoening en hoop te brengen aan anderen.

Een groepje jongeren uit Heidelberg (Duitsland) vertelt dit verhaal:

“Hoe kunnen we ook onze vrienden laten ervaren dat de sleutel tot geluk ligt in het geven van jezelf aan anderen?

Het was ons uitgangspunt voor een nieuwe actie die we gelanceerd hebben met als titel: ‘Een uur van geluk’. Het idee is heel simpel: het gaat erom een ander gelukkig te maken, minstens één uur per maand. We begonnen met degenen die onze liefde het meest nodig leken te hebben. En waar we onze beschikbaarheid aanboden, zagen we de deuren wijd open gaan! En zo zijn we hier in een park aanbeland om met ouderen in een rolstoel te wandelen; of in ziekenhuizen waar we hebben gespeeld met kinderen die er verbleven. We hebben ook gesport met mensen met een handicap. De mensen waren erg blij, maar zoals de belofte van de actie het zegt: wij waren nog blijer!

En onze vrienden die we hadden uitgenodigd om deel te nemen? Eerst waren ze nieuwsgierig. Maar nu ze ervan geproefd hebben geluk te geven, zijn ze het met ons eens: geluk moet je geven en, zo gezegd zo gedaan, dan ervaar je zelf ook geluk!”

Letizia Magri en de Commissie Woord van Leven

[1] Chiara Lubic h, Collegamento, 27 februari 1992.