Woord van Leven – oktober 2022

 
"God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, naastenliefde en bezonnenheid" (2 Tim. 1:7).

Hier vind je verschillende digitale versies van het maandelijkse Woord van Leven (video voor iedereen, video voor kinderen, Powerpoint voorstelling, MP3 Podcast, stripverhaal voor kinderen of tieners) : www.woord-van-leven.be

De brief waaruit dit Woord van leven is overgenomen, wordt beschouwd als een soort geestelijk testament van Paulus. De apostel zit in Rome in de gevangenis, wachtend op zijn vonnis. Hij schrijft aan Timoteüs, een jonge leerling en medewerker, die verantwoordelijk is voor de complexe gemeenschap van Efeze.

Het schrijven bevat aanbevelingen en adviezen, gericht aan Timoteüs, maar ook gericht aan elk lid van de christelijke gemeenschap van gisteren en vandaag. Paulus zit gevangen vanwege de prediking van het Evangelie en ziet dat zijn leerling in het aangezicht van de vervolging nogal bang is; Timoteüs aarzelt en deinst terug voor de gevaren en moeilijkheden die zijn taak en bediening met zich meebrengen. Paulus wil hem aanmoedigen om de beproevingen het hoofd te bieden en een betrouwbare gids te zijn voor zijn gemeenschap. Het is voor Paulus en Timoteüs niet vanzelfsprekend om te lijden vanwege het Evangelie, maar als dit getuigenis mogelijk is, is het omdat het berust op de kracht van God.

Paulus wil getuigen van het Evangelie. Het is duidelijk dat het niet persoonlijke talenten, vaardigheden of beperkingen zijn die de bediening van het Woord garanderen of beperken, maar het zijn de gaven van de Geest: kracht, naastenliefde en bezonnenheid, die de kracht van het getuigenis garanderen. Naastenliefde, geplaatst tussen kracht en bezonnenheid, lijkt een rol te spelen bij de onderscheiding; met bezonnenheid wordt uitgedrukt dat elke situatie vraagt dat je wijs bent en dat je altijd klaar staat om die het hoofd te bieden. Timoteüs kan, net als elke leerling, het Evangelie verkondigen met kracht, naastenliefde en bezonnenheid, ook als dat meebrengt dat hij zal lijden voor het Evangelie.

God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, naastenliefde en bezonnenheid.

Ook wij kennen de bekoring ontmoedigd te raken in het beleven en getuigen van het woord van God en niet te weten hoe we met bepaalde situaties moeten omgaan.

Chiara Lubich helpt ons te begrijpen waar we op die momenten kracht uit kunnen putten: “We moeten een beroep doen op de aanwezigheid van Jezus in ons. De houding die we dienen aan te nemen is niet onszelf blokkeren en passief berusten, maar onszelf naar buiten richten en helemaal geven, onszelf éénmaken met dat wat God van ons vraagt en de plichten onder ogen zien die onze roeping van ons vraagt, erop vertrouwend dat de genade van Jezus in ons is. Onszelf naar buiten richten en ons helemaal geven dus. Jezus zal in ons steeds die speciale eigenschappen ontwikkelen die we nodig hebben om van Hem te getuigen in het kader van de taken en opdrachten die ons zijn toevertrouwd[1].

Kracht, naastenliefde en bezonnenheid: drie deugden van de Geest die we verkrijgen door gebed en de beoefening van het geloof.

Justin Nari, een priester van de Centraal-Afrikaanse Republiek, werd met de dood bedreigd, samen met zijn medebroeders en duizend moslims die probeerden te ontsnappen aan de represailles van de oorlog door naar zijn kerk te vluchten. Verschillende keren hadden de leiders van de militie die hen belegerde hem gevraagd zich over te geven, maar hij was voortdurend met hen blijven praten om een bloedbad te voorkomen. Op een dag kwamen ze opdagen met veertig liter benzine en dreigden hen allen levend te verbranden als hij de moslims niet aan hen zou uitleveren. “Met mijn broeders heb ik de mis gevierd, de laatste – vertelt pastoor Justinus – en ik moest toen denken aan Chiara Lubich. Wat zou zij in mijn plaats hebben gedaan? Ze zou zijn gebleven en zou haar leven hebben gegeven. Dus hebben we besloten zo te handelen.” Aan het einde van de mis kwam er een onverwacht telefoontje: het leger van de Afrikaanse Unie was in de regio aangekomen, in een nabijgelegen stadje. Pastoor Justinus is hen tegemoet gerend en samen zijn ze naar de parochie gekomen: er waren nog maar dertien minuten over voordat het ultimatum verstreek, dertien minuten die het leven van allen hebben gered zonder bloedvergieten.[2]

Letizia Magri en de Commissie Woord van Leven

[1] Chiara Lubich, Woord van Leven van oktober 1986.
[2] Unità è il nome della pace: La strategia di Chiara Lubich, a cura di Maddalena Maltese, Città Nuova, Roma 2020, pp.29-30. Eenheid is de naam van de vrede. De strategie van Chiara Lubich, Maddalena Maltese (red.), Città Nuova, Rome 2020, pp. 29-30.

Lees ook