“Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld” (Lc 6, 38).

“Een groot aantal van zijn leerlingen had zich daar verzameld, evenals een menigte mensen uit heel Judea en Jeruzalem en uit de kuststreek van Tyrus en Sidon. Ze waren gekomen om naar Hem te luisteren” (vgl. Lc 6, 17-18). Deze woorden vormen bij Lucas de inleiding van een lange toespraak van Jezus, waarin Hij spreekt over de zaligsprekingen, de vereisten van het Rijk van God en de beloften van de Vader aan zijn leerlingen.

Jezus verkondigt in alle vrijheid zijn boodschap aan mannen en vrouwen van allerlei volkeren, die gekomen zijn om naar Hem te luisteren. Het is een universele boodschap, bedoeld voor alle mensen. Iedereen kan die boodschap ontvangen en zichzelf realiseren als de persoon die door de God van liefde is geschapen naar diens eigen beeld.

 “Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld.”

Jezus openbaart het nieuwe van het Evangelie: de Vader bemint elk van zijn kinderen persoonlijk, met overvloedige liefde; Hij maakt het mogelijk dat iedereen zijn hart kan openen voor anderen met een groeiende edelmoedigheid.Het zijn indringende en veeleisende woorden. Ze vragen van ons dat we delen met anderen, onze materiële goederen, maar ze vragen ook openheid, barmhartigheid, vergeving, met een groot hart, in navolging van God zelf.Het bovenstaande beeld van de overvloedige beloning, een overvolle maat die ons zal worden toebedeeld, laat ons begrijpen dat de maat van Gods liefde voor ons mateloos is en dat zijn beloften in vervulling gaan boven alle verwachtingen. Tegelijk bevrijdt ons dat van de druk van onze berekeningen en onze kalenders, en van de teleurstelling dat we van de anderen niet krijgen volgens onze eigen maat.

“Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld.”

Over deze uitnodiging van Jezus heeft Chiara Lubich het volgende geschreven: “Is het je nooit overkomen dat je van een vriend een geschenk kreeg en dat je het nodig vond om iets terug te doen? En als het jou zo vergaat, wat moet dat dan wel niet zijn bij God, die de Liefde is! Hij beloont altijd elk geschenk dat wij in zijn naam aan onze medemens geven. God doet dat niet om jou rijker te maken of ons rijker te maken. Hij doet dat omdat we, hoe meer we hebben, des te meer kunnen geven. Als echte beheerders van de goederen van God laten we alle dingen circuleren in de gemeenschap die ons omgeeft. Jezus dacht in de eerste plaats zeker aan de beloning die we in de hemel zullen ontvangen. Maar wat hier op aarde gebeurt is al een voorproefje en de garantie dat het zo zal zijn.[1]

“Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld.”

 Maar wat kan er gebeuren als wij deze liefde samen met vele andere mannen en vrouwen in praktijk brengen? Dat zou zeker in kiem een sociale revolutie meebrengen.

Jesùs, uit Spanje, vertelt: “Mijn vrouw en ik werken als consulenten en in het vormingswerk. We zijn helemaal enthousiast over de principes van de Economie van Gemeenschap.[2] We hebben geleerd om te kijken naar de ander: naar de werknemers, met een eerlijke verloning, met alternatieven voor onvermijdelijk ontslag; naar de leveranciers, met respect voor de prijzen en betalingen, de relaties op lange termijn; naar de concurrentie, met gezamenlijke cursussen en het aanbieden van onze know how; naar de klanten, met eerlijke raadgevingen, ook al kon dat nadelig zijn voor onszelf. Het vertrouwen dat zo ontstond heeft ons door de crisis van 2008 heen geholpen.

Vervolgens hebben we via de NGO ‘Levántate y Anda’ (Sta op en loop) een leraar Spaans ontmoet uit Ivoorkust. Hij wilde graag de levensomstandigheden van zijn dorp verbeteren met een kraamkliniek. We hebben zijn project bekeken en het benodigde geld ter beschikking gesteld. Hij kon zijn ogen niet geloven. Ik heb hem uitgelegd dat het de winst was van onze onderneming. Vandaag is die kraamkliniek, die de naam ‘Broederschap’ draagt en gebouwd werd door moslims en christenen, het symbool van de gemeenschap daar. En in de laatste jaren zijn de winsten van onze onderneming vertienvoudigd.”

Letizia Magri en de Commissie Woord van Leven

[1] Chiara Lubich, Woord van Leven van juni 1978.

[2] Zie: https://www.focolare.org/belgium/nl/mariapolis-vita/gemeenschapseconomie-2