Opnieuw stelt het Woord van Leven ons een zaligspreking voor. Het is de vreugdevolle en geïnspireerde groet van een vrouw, Elisabeth, aan een andere vrouw, Maria. Maria is naar Elisabeth gegaan om haar bij te staan. Ze zijn allebei in verwachting van een kind en beiden diepgelovig. Ze hebben het Woord van God aangenomen en er in hun kleinheid de scheppende kracht van ondervonden.

Maria is de eerste die in het Evangelie van Lucas zalig wordt genoemd, zij die de vreugde van de intimiteit met God ervaart. In deze zaligspreking denkt Lucas na over de relatie tussen het Woord van God dat wordt geschonken en het geloof dat dit Woord aanvaardt, tussen het initiatief van God en de vrije instemming van de mens.

“Zalig zij die geloofd heeft, dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is.”

Maria is degene die waarachtig gelooft “dat de woorden van de Heer, gesproken tot Abraham en al zijn nakomelingen, in vervulling zullen gaan” (vgl. Lucas 1,55). Zij is zo volkomen leeg van zichzelf, nederig en open om te luisteren naar het Woord, dat het Woord van God vlees kan worden in haar schoot en kan binnentreden in de geschiedenis van de mensheid.

Niemand kan Maria navolgen in haar maagdelijk moederschap, maar we kunnen haar allemaal navolgen in haar vertrouwen op de liefde van God. Als wij het Woord en zijn beloften met een open hart aanvaarden, kan het ook in ons ‘vlees’ worden en ons leven als burgers, vaders en moeders, studenten, werknemers en politici, jongeren en ouderen, gezonden en zieken, vruchtbaar maken.

En als ons geloof nu lijdt onder twijfels zoals bij Zacharias (vgl. Lucas 5,22 67-79)?

Dan mogen we altijd rekenen op de barmhartigheid van God. Hij zal niet ophouden ons te zoeken, totdat ook wij ontdekken dat Hij trouw is. Dan zullen we God danken en zegenen.

“Zalig zij die geloofd heeft, dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is.”

In de heuvels van hetzelfde Heilig Land, in een tijd die dicht bij ons ligt, leerde een andere diepgelovige moeder aan haar kinderen de kunst van het vergeven en van de dialoog. Zij had die geleerd in de school van het Evangelie. Margaret[1] vertelt: “Toen we een keer door kinderen van onze buren werden gepest en uitgestoten, zei onze moeder: ‘Nodig die kinderen maar uit bij ons thuis.’ Toen gaf zij die kinderen brood mee voor hun families dat ze zelf net had gebakken. Vanaf dat moment hebben we met die mensen goede, vriendschappelijke relaties opgebouwd.”

Een klein profetisch teken in een land dat een wieg is van cultuur en tegelijk een icoon van het lijden van de mensheid, op zoek naar vrede en broederlijkheid.

Ook Chiara Lubich ondersteunt ons in dit moedige geloof: “Maria is na Jezus degene die het best en op de meest volmaakte manier ‘ja’ heeft weten te zeggen tegen God. Dit vooral is haar heiligheid en haar grootheid. En als Jezus het Woord is, het vleesgeworden Woord, is Maria vanwege haar geloof in het Woord het geleefde Woord. Zij die ook een mens is zoals wij en aan ons gelijk.  Met Maria mogen we geloven dat alle beloften die je vindt in het Woord van Jezus, verwezenlijkt zullen worden. En als dat nodig mocht zijn, kunnen we zoals Maria de uiterste consequenties riskeren die zijn Woord af en toe met zich meebrengt. Grote en kleine, maar altijd wonderlijke dingen maakt iemand mee die gelooft in het Woord. We zouden daarover hele boeken kunnen schrijven. Wanneer we in het dagelijks leven bij het lezen van de heilige Schrift het Woord van God ontmoeten, laten we ons hart dan openstellen. Laten we luisteren met het geloof dat wat Jezus ons vraagt en belooft, gebeurt. Al heel gauw zullen we ontdekken dat Jezus zijn beloften nakomt.”[2]

“Zalig zij die geloofd heeft, dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is.”

In deze voorbereidingstijd voor Kerstmis kunnen we denken aan de verrassende belofte van Jezus dat Hij aanwezig zal zijn onder al degenen die het gebod van de wederzijdse liefde aannemen en beleven: “Waar twee of meer mensen in mijn naam bijeen zijn, daar ben Ik in hun midden” (Mattheüs 18,20).

Vol vertrouwen in deze belofte kunnen we Jezus opnieuw geboren laten worden, ook vandaag, in onze huizen en onze straten, door elkaar wederzijds te verwelkomen, door naar elkaar te luisteren en elkaar als broers en zussen te omhelzen, zoals Maria en Elisabeth deden.

Letizia Magri en de Commissie Woord van Leven

[1] Uit een interview met Margaret Karram, sinds 2021 Presidente van de Focolarebeweging.

[2] Chiara Lubich, Woord van Leven van augustus 1999.