Hier vind je verschillende digitale versies van het maandelijkse Woord van Leven (video voor iedereen, video voor kinderen, Powerpoint voorstelling, MP3 Podcast, stripverhaal voor kinderen of tieners) : www.woord-van-leven.be
Paulus schrijft aan de christenen van Tessalonica op een moment dat vele tijdgenoten van Jezus die Hem hadden gezien en gehoord, nog leefden. Zij waren getuigen van zijn tragische dood en wonderlijke opstanding en van zijn hemelvaart. Ze herkenden de indruk die Jezus had nagelaten en verwachtten dat Hij spoedig zou terugkeren. Paulus hield van de gemeenschap van Tessalonica, voorbeeldig door hun leven, hun getuigenis en hun vruchten. Hij schrijft deze brief, waarin hij hen dringend verzoekt om die aan allen voor te lezen (5, 27). En daarin noteert hij aanbevelingen om “navolgers van ons en van de Heer” te blijven (1, 6). Hij vat ze als volgt samen:
“Wees altijd verheugd, bid onophoudelijk, dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat Hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt.”
De rode draad van deze dringende aansporingen is niet alleen wat God van ons verwacht, maar ook wanneer: ‘onophoudelijk, altijd’, schrijft Paulus, voortdurend.
Maar kan je vreugde beleven op bevel? Dat het leven ons overvalt met problemen en zorgen, met lijden en angst, dat de sociale werkelijkheid onherbergzaam is, is ieders ervaring. Toch is er voor Paulus een reden waardoor “die vreugde” waarover hij spreekt altijd mogelijk is. Hij spreekt tot christenen en hij spoort hen aan om het christelijk leven serieus te nemen, zodat Jezus in hen kan leven met de volheid die beloofd is na zijn verrijzenis. Soms kunnen we het ervaren: Hij leeft in degenen die liefhebben. En iedereen kan het pad van de liefde betreden door niet aan zichzelf gehecht te zijn, door anderen lief te hebben zonder iets terug te verwachten, terwijl je de steun van vrienden ontvangt en het vertrouwen levend houdt dat “liefde alles overwint”[1].
“Wees altijd verheugd, bid onophoudelijk, dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat Hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt.”
De dialoog aangaan met gelovigen van verschillende religies en mensen met uiteenlopende overtuigingen leidt tot een nog dieper besef dat bidden een diepmenselijke handeling is. Bidden bouwt de persoon op en verheft hem.
En hoe kunnen we onophoudelijk bidden?
“Het is niet genoeg – schrijft de orthodoxe theoloog Evdokimov – om een gebed, regels, gewoonten te hebben; je moet gebed worden, je moet vleesgeworden gebed zijn, van je leven een liturgie maken, bidden met alledaagse dingen.”[2]
En Chiara Lubich onderstreept dat “we God kunnen liefhebben als kinderen, met een hart dat door de Heilige Geest vervuld is van liefde en vertrouwen in onze Vader: dat vertrouwen dat ons ertoe brengt om vaak met Hem te spreken, om Hem al onze kwesties voor te leggen, onze voornemens en onze plannen.”[3]
Er is een manier om altijd te bidden die iedereen kan beoefenen: voor je iets doet neem je even de tijd om je aandacht te verzamelen door aan Jezus te zeggen ‘voor Jou’. Het is een eenvoudige oefening, die onze activiteiten en ons hele leven van binnenuit omvormt in voortdurend gebed.
“Wees altijd verheugd, bid onophoudelijk, dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat Hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt.”
In alle omstandigheden dank je zeggen. Het is een houding die vrij en oprecht ontspringt aan de liefde. Aan de liefde die dankbaar is voor wie in stilte steun en begeleiding geeft aan personen en volkeren, aan heel de geschiedenis en de kosmos. Dankbaar tegelijk voor anderen die met ons mee op weg gaan in het bewustzijn dat we niet onszelf kunnen redden.
Blij zijn, bidden en danken, drie handelingen die ons dichter brengen bij de manier waarop God ons ziet en wil, en die onze relatie met Hem verrijken. In het vertrouwen dat “de God van de vrede ons in alle opzichten zal heiligen”[4].
Op deze manier zullen we onszelf voorbereiden om de vreugde van Kerstmis dieper te beleven en de wereld beter te maken, om opbouwers te worden van vrede in onszelf, in onze huizen, op onze werkplek, midden op de pleinen. Niets is vandaag zo nodig en dringend.
Door Victoria Gómez en het Woord-van-leven-team
