Woord van Leven – Maart 2021

 
"Maak mij, Heer, met uw wegen vertrouwd, leer mij uw paden te gaan."

                    

Maak mij, Heer, met uw wegen vertrouwd, leer mij uw paden te gaan.” (Ps 25, 4).

Deze psalm laat iemand zien die zich overspoeld voelt door gevaren en bedreigingen. Hij moet de juiste weg vinden die hem uiteindelijk naar een veilige plek leidt. Wie kan hij om hulp vragen?

In het besef van zijn eigen kwetsbaarheid richt hij tenslotte zijn ogen op en roept naar de Heer, naar de God van Israël, die zijn volk nooit in de steek heeft gelaten, maar het heeft geleid op de lange reis door de woestijn naar het Beloofde Land.

De ervaring op weg te zijn geeft de reiziger hoop. Het is de bevoorrechte gelegenheid van een nieuwe intimiteit met God, van vertrouwvolle overgave aan zijn liefde, ondanks de eigen ontrouw. In de taal van de Bijbel is wandelen met God ook leren voor het leven, want hierdoor kun je zijn heilsplan, zijn reddingsplan leren zien.

“Maak mij, Heer, met uw wegen vertrouwd, leer mij uw paden te gaan.”

Na het zoeken van de weg via de paden van onze vermeende zelfredzaamheid, zijn we vaak gedesoriënteerd, verward, meer bewust van onze eigen beperkingen en tekortkomingen. We willen het kompas van het leven weer vinden en daarmee de weg naar het doel.

Deze psalm biedt ons daarbij een grote hulp; we worden aangespoord tot een nieuwe of hernieuwde ervaring van persoonlijke ontmoeting met God, van vertrouwen op zijn vriendschap.

Het geeft ons de moed om gehoor te geven aan wat Hij ons wil zeggen. Voortdurend nodigt God ons uit om uit onszelf te treden en Hem te volgen op de weg van de liefde, die Hij zelf als eerste gaat om ons te ontmoeten.

Het kan een gebed zijn dat ons de hele dag door begeleidt en van elk moment, vreugdevol of pijnlijk, een halte maakt op onze reis.

“Maak mij, Heer, met uw wegen vertrouwd, leer mij uw paden te gaan.”

In Zwitserland heeft Hedy, getrouwd en moeder van vier kinderen, zich lange tijd ingezet om het Woord te leven. Nu is ze ernstig ziek; ze weet dat ze op het punt staat het einddoel van haar reis op aarde te bereiken.

Haar vriendin Kati vertelt: “Tijdens elk contact, ook met het verplegend personeel, is Hedy steeds gericht op de ander en vol belangstelling, ook al is het nu erg moeilijk voor haar geworden om te spreken. Ze bedankt iedereen voor zijn of haar aanwezigheid en geeft haar ervaring door. Ze is alleen maar liefde, een voluit ja aan de wil van God! Ze trekt veel mensen aan: vrienden, familie, priesters. Allemaal zijn ze diep onder de indruk van haar aandacht voor alle bezoekers en van haar kracht, een vrucht van haar geloof in Gods liefde.

Chiara Lubich sprak over het leven als een ‘heilige reis’[1]: “De ‘heilige reis’ is het symbool van onze reis naar God. Waarom maken we van het enige leven dat we hebben niet een reis, een ‘heilige reis’, want Heilig is Hij die ons opwacht? Zelfs degenen die geen bepaalde religieuze overtuiging hebben, kunnen van hun leven een meesterwerk maken door een weg te gaan van oprechte inzet op moreel vlak.

Als het leven een ‘heilige reis’ is op het pad van Gods wil, dan vraagt onze reis elke dag om vooruit te gaan. En wanneer we stil blijven staan en niet meer vooruitgaan? Moeten we deze onderneming dan maar opgeven, ontmoedigd door onze fouten? Nee, op deze momenten is het wachtwoord: ‘opnieuw beginnen’. We mogen alles toevertrouwen aan de genade van God en meer op Hem vertrouwen dan in onze eigen mogelijkheden.

En het is vooral goed om samen verder te gaan, verenigd in de liefde, en elkaar te helpen. De Heilige zal in ons midden zijn en Hij zal zichzelf tot onze “Weg” maken. Hij zal ons de wil van God duidelijker doen begrijpen en ons het verlangen en het vermogen geven om het uit te voeren. In eenheid met anderen zal alles gemakkelijker zijn en zullen we het geluk ervaren dat is beloofd aan hen die deze ‘heilige reis’ ondernemen “[2].

 

Letizia Magri en de Commissie Woord van Leven

 

 

[1]Vgl. Ps 84, 6: “Gelukkig die op U mag steunen, wanneer hij aan zijn bedevaart begint”.

[2] Chiara Lubich, Woord van Leven van december 2006.