Hier vind je verschillende digitale versies van het maandelijkse Woord van Leven (video voor iedereen, video voor kinderen, Powerpoint voorstelling, MP3 Podcast, stripverhaal voor kinderen of tieners) : www.woord-van-leven.be

Het Woord van leven van deze maand vind je in het boek Genesis. De woorden worden gesproken door Hagar, Sara’s slavin die aan Abraham als vrouw werd gegeven omdat Sara geen kinderen kon krijgen en niet voor een nakomeling kon zorgen. Toen Hagar erachter kwam dat ze zwanger was, voelde ze zich superieur aan haar meesteres. Maar de mishandelingen die ze daarop onderging van de kant van Sara dwongen haar de woestijn in te vluchten. En juist daar vindt een unieke ontmoeting plaats tussen God en deze vrouw. Ze ontvangt de belofte van een nageslacht, vergelijkbaar met de belofte die God aan Abraham had gedaan. De zoon die geboren zal worden zal Ismaël heten, wat “God heeft gehoord” betekent. Want Hij heeft de angst van Hagar waargenomen en haar een nageslacht gegeven.

“U bent de God die mij ziet.”

De reactie van Hagar weerspiegelt het algemene idee in de oudheid dat mensen een te directe ontmoeting met het goddelijke niet kunnen verdragen. Hagar is verrast en dankbaar dat zij dit heeft overleefd. Ze ervaart Gods liefde juist in de woestijn, de bevoorrechte plek waar men een persoonlijke ontmoeting met Hem kan ervaren. Hagar voelt zijn aanwezigheid en weet zich geliefd door een God die haar in deze pijnlijke situatie heeft “gezien”, een God die bekommerd is en die zijn schepselen met liefde omringt. “Hij is geen afwezige, verre God, onverschillig voor het lot van de mensheid, voor het lot van ieder van ons. Heel vaak ervaren wij dat ook. Hij is hier bij me, Hij is altijd bij me, Hij weet alles over mij en deelt mijn gedachten, elke vreugde, elk verlangen, Hij draagt samen met mij elke zorg, elke beproeving in mijn leven.”[1]

“U bent de God die mij ziet.”

Dit Woord van leven geeft ons nieuwe zekerheid en biedt ons troost: we zijn nooit alleen op onze weg. God is er en houdt van ons. Soms voelen we ons zoals Hagar, “vreemden” op deze aarde, of zoeken we naar uitwegen om te ontsnappen aan zware en pijnlijke situaties. Maar we mogen zeker zijn van Gods aanwezigheid en van onze relatie met Hem. Hij bevrijdt ons, stelt ons gerust en Hij maakt het altijd weer mogelijk opnieuw te beginnen.

Dit was de ervaring van P., die de periode van de pandemie alleen moest doorbrengen. Ze vertelt: “Met de start van de totale lockdown in ons land en met het opschorten van alle activiteiten ben ik alleen thuis. Ik heb niemand aan mijn zij met wie ik deze ervaring kan delen, maar ik probeer de dag zo goed mogelijk door te komen. Maar naarmate de dagen verstrijken, raak ik steeds meer ontmoedigd. ’s Avonds raak ik heel moeilijk in slaap. Het lijkt me dat ik niet meer uit deze nachtmerrie kan komen. Ik heb wel sterk het gevoel dat ik mezelf volledig aan God moet toevertrouwen en in zijn liefde moet geloven. Ik twijfel niet aan zijn aanwezigheid, die mij vergezelt en troost in deze maanden van eenzaamheid.  Uit kleine signalen die ik van mensen krijg, begrijp ik dat ik niet alleen ben. Zoals die keer dat ik de verjaardag van een vriendin online meevierde en meteen daarna een stuk taart van mijn buurvrouw kreeg.”

“U bent de God die mij ziet.”

Onder de hoede van Gods aanwezigheid kunnen ook wij boodschappers zijn van zijn liefde. In feite zijn wij geroepen om de behoeften van anderen te “zien”, om onze broers en zusters in hun woestijnen te helpen en om te delen in hun vreugde en verdriet. Onze taak is het om onze ogen open te houden voor de mensheid, waarvan ook wij deel uitmaken.

We kunnen even stilstaan en naaste worden van mensen die op zoek zijn naar antwoorden op de vele vragen van het leven: vrienden, familie, kennissen, buren, collega’s, mensen in financiële moeilijkheden die misschien sociaal aan de kant staan.

We kunnen kostbare momenten in herinnering roepen en delen met anderen, de momenten waarop we Gods liefde hebben ontmoet en de betekenis van ons leven opnieuw hebben ontdekt.

We kunnen samen het hoofd bieden aan de moeilijkheden en in de woestijnen waar we doorheen gaan de aanwezigheid van God ontdekken. Dat helpt ons om onze weg met vertrouwen voort te zetten.

Patrizia Mazzola en het Woord van leven-team

[1] Chiara Lubich, Woord van Leven van juli 2006.